یادداشت های زیرزمینی
آقایان! خانم‌ها! گوش کنید! شما یکی از دشوارترین، دراماتیکترین و غیرقابل‌هضم‌ترین رمان‌ها را در دست دارید. اکنون چیزی بیش از 150 سال از نگارش این اثر میگذرد؛ نخستین رمان تکگویی درونی و اولین جریان صدای وجدان که تاریخ ادبیات به خاطر میآورد؛ حتی پیشتر از ولوله جوشان جیمز جویس، ایتالو ازوو، روبرت موزیل، آلفرد دوبلین و ژان پل سارتر. این رمان تسلایی اندک است که انسان‌های باهوش را به هیچ نمیرساند، اما دیوانه‌ها با آن حتما به جایی میرسند. دز بسیار قوی و کشنده‌ای دارد و برای بسیاری همان بهتر که هرگز آن را تورق نکنند.
فئودور میخاییل داستایوفسکی