سرایدار و زبان کوهستانی
کتاب پیش رو، دربردارنده ی دو نمایشنامه ی سرایدار و زبان کوهستانی از هارولد پینتر است. در نمایشنامه ی سرایدار، مردی به نام آستون، مرد سالخورده ای را به اتاق خود در خانه ی برادرش، میک، می برد. آستون به پیرمرد، که به نظر می رسد بی خانمان باشد، اجازه می دهد تا در اتاقش بماند. با گذشت زمان، آستون و میک از دیویس می خواهند که سرایدار خانه شود اما هیچ چیز طبق نظر و نقشه ی آن ها پیش نخواهد رفت. داستان نمایشنامه ی زبان کوهستانی در مقابل و درون یک زندان اتفاق می افتد. زنانی که انتظار دیدن شوهر محبوسشان را می کشند در جلوی دیوار زندان در صف ایستاده اند. آن ها هشت ساعت است که در برف انتظار می کشند و یک گروهبان و افسری دیگر از آن ها سؤالاتی می پرسند. افسر به زن ها می گوید که زبانشان، که زبان مردم کوهستان است، ممنوع اعلام شده و شوهرانشان نیز، دشمن حکومت هستند. این نمایشنامه، بر ظلم جامعه ای تمرکز دارد که اقلیتی را از صحبت به زبان خود بازمی دارد و در صدد است تا با حذف زبان، هویت مردمش را از آنان بگیرد.