مونو / شورایی و گفت وگو با مردم
تئاتر مونو / شورایی دریچهای نو و رویکردی نوین برای آنالیز و بازخوانی دوباره تئاتر و ستمدیدگان در ایران است. جریانی که با تلقیهای نادرست از روشهای آگوستو بوآل و ابهامات موجود مبارزه و از هر نوع سکوت و عزلت پرهیز میکند تا همه صدای مردم را در تئاتر بشنوند؛ راه را بر انکار تئاتر ستمدیدگان میبندد و در عین حال قابلیتها و کاربردهای بیشمار و البته ناگفته و ناشناخته آن را نمایان میسازد. تئاتر ستمدیدگان فقط یک تئاتر خیابانی رایج نیست؛ بلکه جادوی آن میتواند همه فضاهای موجود از کافه و آپارتمان تا پلاتو و تماشاخانههای حرفهای تئاتر را منقلب کرده و هر جایی را به فضای زیباییشناختی و بستری برای توانمندسازی مردم تبدیل کند.