دروغ هایی که به خود می گوییم
این کتاب که در ظاهر درباره ی روان درمانی است، در واقع درباره ی معنای آدم بودن است. همه ی ما به خودمان دروغ می گوییم تا از درد زندگیمان اجتناب کنیم. از این رو،همه به عنوان آدم های ناقص و ناکامل باهم برابریم؛ پس می توانیم با شأن برابر باهم گفتگو کنیم و موظف به بیان حقایق به خود و دیگران هستیم. با این کار، یعنی دیدن دروغ هایی که به خود می گوییم و مواجهه با حقایقی که از آنها اجتناب می کنیم، راهی برای زیستن در حقیقت و با یکدیگر می یابیم. شنیدن حقیقت از دیگری به معنای تسلیم او شدن نیست، بلکه به این معناست گه به چیزی بزرگتر تسلیم شده ایم: حقیقت.