هزار خورشید تابان
زنانی را در کشورم دیدم که همراه با کودکانشان از کنار دیوارها با شتاب عبور می‌کردند. زنان برقع‌پوشی که درست مثل خورشید در پس ابر مانده‌اند. دوست داشتم بدانم در این سی سال در مسیر تند باد سرنوشت افغانستان چه بر آن‌ها گذشته است. همان جا بود که تصمیم گرفتم داستانی درباره‌ی زنان سرزمینم بنویسم، خورشیدهای تابانی که در پس برقع‌ها پنهان مانده هستند. من در بادبادکباز داستنان پدران و پسران افغان را نوشتم و هزار خورشید ادای دینی به زنان سرزمینم است. خالد حسینی