انرژی و عدالت
ایلیچ طی ۱۰ فصل می‌کوشد توضیح دهد که آنچه برخی از آن به عنوان «بحران انرژی» داد سخن می‌رانند توهم است. اما پیشنهاد ایلیچ چیست؟ او معتقد است بسیاری از جوامع مختارند سیاست انرژی خود را در یکی از این سه مسیر بیندازند: ▪️رفاه را با مصرف سرانه انرژی منطبق بدانند. ▪️به دنبال وسایل صنعتی جدیدتر بروند تا بتوانند صرفه‌جویی بیشتری را در حرارت حاصله از ماشین امکان‌پذیر سازند. (نتیجه این دو راه، بالا رفتن هزینه دولت و افزایش کنترل اجتماعی است). ▪️مردم باید در مورد مصرف سرانه انرژی، محدودیت‌های اکولوژیک را – که ادامه حیات منوط به آن است – بپذیرند.