سنگی بر روی بافه
سنگی بر روی بافه آخرین رمان علی محمدافغانی است که نگارش آن در سال ۱۳۸۲ به پایان رسید . کتاب، یک داستان نیمه بلند عاشقانه است. که در سال‌های ۱۳۲۵ و ۱۳۲۶ اتفاق می‌افتد. - اسم کتاب ممکن است قدری عجیب به نظر برسد و خواننده در ابتدا معنای بافه را درک نکند، ولی در طول داستان و پیگیری قصه، به معنای آن و علت استفاده از این نام، پی می‌برد... . در این کتاب نیز همان دستمایه‌ها و دلبستگی‌ها همیشه‌ی نویسنده از فقر، زیبایی، عشق و مردمان ساده‌دل، مشاهده می‌شود. روایتی آشکار از زیبایی خیره‌کننده‌ی یک دختر که اطرافیان تاب و تحمل دیدن او را ندارند... رفتار آزادمنشانه‌ی دختر در دفاع از حقوق اجتماعی خودش، چیزی جز بدنامی و ننگ برای او به ارمغان نمی‌آورد. زیبایی بلای جانش می‌شود و ناچار پس از مرگ پدر مجبور می‌شود... . نثر روان و نگارش جذاب قصه، خواننده را تا پایان داستان به دنبال خود می‌کشد.