کاکا سیاه کشتی نارسیسوس
کنراد در رمان «کاکا سیاه کشتی نارسیسوس» که هنری جیمز آن را زیباترین و مؤثرترین تصویر زندگی در دریا در زبان [انگلیسی] توصیف کرده است، جمعی از جاشویان و فرماندهانشان را در معرض شوم‌ترین پدیده‌ی دریایی که طوفانی طولانی و بسیار قدرتمند است، قرار می‌دهد و واکنش‌های آن‌ها را تحلیل می‌کند. کم‌تر رمانی است که در آن چنین بخش قابل توجهی به حوادث طبیعی و واکنش‌های جسورانه و قهرمانانه‌ی شخصیت‌ها اختصاص یافته باشد، اما این رمان به هیچ‌وجه رمان حادثه‌ای نیست و در آن از طوفان و آشفتگی دریا فقط به عنوان پیش‌زمینه‌ای برای درک شخصیت انسان و تحلیل مضامین اخلاقی و انسانی بهره گرفته شده است. با این حال، خود طوفان نیز در رمان شخصیت خاص خود را دارد، به مثابه محرکی که مردان روی کشتی را به برملا کردن درونی‌ترین احساسات و ناشناخته‌ترین انگیزه‌های انسانی یا ضد انسانی‌شان وا می‌دارد.