سلطنت کوتاه پپن چهارم
رمان سلطنت کوتاه پپن چهارم، نام رمانی است که جان اشتاین بک، برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات، در سال 1957 نوشت. این نویسنده در تنها اثر کمدی-سیاسی خود، انقلاب فرانسه را به سخره می گیرد: اخترشناسی آماتور به نام پپن اریستال به شکلی اتفاقی به صدر حاکمیت فرانسه ای پرهرج و مرج دست می یابد. اشتاین بک، مضحک ترین دربار سلطنتی را برای پپن بدنام آفریده است: همسر پپن، ماری، که در تلاش برای کسب هرچه بیشتر قدرت است؛ عموی پپن که مردی ریاکار و دورو است؛ دختر سرخوش پپن و نامزد او، که پسر «پادشاه تخم مرغ» در پتالوما است؛ و درنهایت طیفی گسترده و متفاوت از درباریان، سیاست مداران، محافظان و باغبانان. نبود حریم خصوصی، تغییر زندگی خانوادگی، شرایط خانگی نامناسب در کاخ ورسای و نبود مشروعیت و قدرت کافی برای حکمرانی، شخصیت اصلی رمان سلطنت کوتاه پپن چهارم را بسیار معذب و ناراحت کرده است. به همین خاطر، پپن در بخش عمده ای از داستان، لباس رعایا را به تن می کند و به منظور اجتناب از زندگی بسیار محدود یک پادشاه، با اسکوترش در خیابان های شهر می چرخد.
جان اشتاین بک
جان ارنست استاین‌بک جونیور (به انگلیسی: John Ernst Steinbeck, Jr.) (زاده ۲۷ فوریه ۱۹۰۲ – درگذشته ۲۰ دسامبر ۱۹۶۸) که در منابع فارسی بیشتر با نام جان اشتاین‌بک شناخته می‌شود، یکی از شناخته شده‌ترین و پرخواننده‌ترین نویسندگان قرن بیستم آمریکا و همچنین یکی از مهم‌ترین نمایندگان مکتب ادبی ناتورالیسم می‌باشد. از بهترین آثارش می‌توان به خوشه‌های خشم (۱۹۳۹) اشاره کرد.