جامعه شناسی پس از پست مدرنیسم
«جامعه‌شناسی پس از پست‌مدرنیسم» با این مطالب همراه است: «چالش پست‌مدرن با جامعه‌شناسی» از دیوید اوئن، «نابرابری پس از طبقه» نوشته مالکم واترز، «فمینیسم، پست‌مدرنیسم و جامعه‌شناسی جنسیت» از سمنتا آشندن، «نژادپرستی و پست‌مدرنیسم: به سوی نظریه کنش» از پال کانلی، «جرم‌شناسی مدرن اخیر: «اخیرا» به مثابه «مردن» یا «مدرن» به مثابه «جدید»؟» نوشته نایجل ساوث، «حقوق، سیاست و علوم اجتماعی» از اَلن هانت، «جامعه‌شناسی علم و فناوری پس از نسبی‌گرایی» از رالف شرودر، «نظریه اجتماعی و مطالعات فرهنگی» از داگلس کلنر، «گرایش جنسی پس از «امور جنسی»: از دانش امور جنسی به پساساختارگرایی» از آرلین استاین، «پیکرشناسی: جامعه‌شناسی و غرایز» نوشته شون واتسن و پیتر جوئرز، «فراموشی بدن: نکاتی درباره جسمانیت» از تامس آزبورن، و «جامعه‌شناسی پس از جامعه» از میچل دین. در نوشته پشت جلد کتاب نیز آمده است: پست‌مدرنیسم به کرات به منزله ضربه‌ای مرگبار به جامعه‌شناسی توصیف شده است. استدلال کتاب حاضر این است که اشتباه است اگر پست‌مدرنیسم را تهاجمی مهلک به آن‌چه جامعه‌شناسان در عمل انجام می‌دهند، تصور کنیم. مولفان گفتارهای این کتاب هویت جامعه‌شناسی «پس از» پست‌مدرن را به مثابه قرارگاهی مجادله‌انگیز در نظر می‌گیرند که امکان بازاندیشی در کسب‌وکار جامعه‌شناسی را به دست می‌دهد. آن‌ها نشان می‌دهند که چگونه باید با این بازاندیشی برخورد کرد و برخی از پیامدهای بالقوه آن را چطور باید دنبال کرد. باری مولفان فصول این کتاب که در حوزه تخصصی خود صاحب‌نظر هستند می‌کوشند آثار و نتایج ظهور پست‌مدرنیسم را در آن حوزه جامعه‌شناسی مورد تحلیل و ارزیابی قرار دهند. بنابراین کتاب تصویری از تحولات جامعه‌شناسی در دوره پست‌مدرنیسم ارائه می‌دهد.