فیزیک ناممکن ها
ناممکن نسبی استاز نظر فیزیکدان های امروزی تله پورت،یا فضا پیماهایی با سرعت نور،ناممکن تلقی می شوند آیا می شود که آنها در چند سده ی آینده ممکن شوند؟ یا در چند هزار سال،هنگامی که فناوری ما پیشرفته تز شد!؟ یا در یک میلیون سال!؟به پیشرفت های فناوری که طی 150 سال پیش از سوی دانشمندان ناممکن نامیده شدند و اکنون بخشی از زندگی روزمره ی ما گشته اند توجه کنید!در 1863 ژول ورن رمان پاریس در سده ی بیستم را نوشت که بیش از یک قرن گم شده بود تا آنکه از سوی «نتیجه» ی او پیدا و در 1994 به چاپ رسید داستان او آکنده از فناوری های ناممکن اعلام شده در سده ی نوزدهم است،از جمله ماشین فکس،شبکه ی ارتباطات جهانی،آسمان خراش های شیشه ای،خودرو های بنزینی،و قطار های شناور پرسرعت !در این کتاب من چیزهای ناممکن را به 3 دسته تقسیم کرده ام:ـنخست امکان ناپذیری های رده ی 1 اینها فناوری هایی هستند که امروز ناممکنند،ولی قوانین شناخته شده ی فیزیک را زیر پا نمی گذارند بنابراین شاید آنها در این سده یا حتی بعدی،به شکلی اصلاح شده،ممکن شوند دور فرستی (تله پورت)،موتور های پاد ماده،شکل های معینی از تله پاتی،روان جنبانی(حرکت از طریق ذهن) و نامرئی شدن در این رده قرار می گیرنددسته ی دوم امکان ناپذیرهای رده 2 هستند:اینها فناوری هایی هستند که درست در فهم ما از جهان فیزیکی جا می گیرند،اگر آنها به هر ترتیب امکان پذیر شوند،شاید بشود در مقیاس،هزاران تا میلیون ها سال آینده به آنها تحقق بخشید اینها عبارتند از : ماشین های زمان،امکان پذیری سفرهای فوق فضایی،و سفر از طریق کرمچاله هادسته ی آخر امکان ناپذیرهای رده ی 3 هستند:اینها فناوری هایی هستند که نقض کننده ی قوانین شناخته شده ی فیزیکی اندشگفتا که فناوری های انگشت شماری،در این رده جا می گیرند اگر معلوم شود که اینها امکان پذیرند،تغییر بنیادی را در فهم ما از فیزیک سبب خواهند شدآری ناممکن نسبی است!کارل ساگان زمانی نوشت:«معنی اینکه تمدنی یک میلیون سال از ما جلوتر است چیست؟ ما تنها در چند دهه به رادیو تلسکوپ و فضاپیماها دست یافته ایم،تمدن صنعتی ما فقط چند صدسال عمر دارد تمدنی پیشرفته با میلیون ها سال عمر، همان اندازه از ما جلوتر اتست که ما از کودکی بادیه نشین،یا میمونی برهنه جلوتریم!»ـ