خانه
گلوری باتون سی و هشت ساله، به منظور مراقبت از پدر در حال مرگش، به گیلیاد بازگشته است. خیلی زود برادرش جک[پسر ولخرج خانواده که بیست سال کنارشان نبوده است]هم به رمان خانه می آید و به دنبال پناه گاهی گشته و تلاش می کند کدورت های باقی مانده از گذشته ای آکنده از عذاب و درد را دور بریزد. جک، یکی از بهترین شخصیت ها در ادبیات موخر است. او که در بچگی پسری خودسر و لجوج، و در بزرگ سالی بی کار و معتاد به الکل بوده است، همیشه با اطرافیان و پدر سنت گرایش مشکل داشته است؛ گرچه همواره عزیزترین فرزند برای پدر خود بوده است. جک، باهوش، دوست داشتنی و خیره سر است و در داستان، ارتباطی عمیق با گلوری شکل داده و رابطه ای سخت و جان فرسا با پدرخوانده و هم نام خود، ایمز ایجاد می کند. رمان خانه، کتابی تکان دهنده و التیام بخش درباره ی خانواده، اسرار خانوادگی، گذر نسل ها، عشق، مرگ و ایمان است. این رمان، بهترین اثر رابینسون و تجلی کامل عمیق ترین و جهانی ترین عواطف بشری است.