شبح
گوستو: زندگی به رستوران گرونه که آدم از پس هزینه اش برنمیاد. مرگ هم فیش پول غذاییه که اصلا فرصت خوردنشو پیدا نکردی. پس همون بهتر که آدم گرونترین غذای منو رو سفارش بده -چون به هر حال از پس هزینۀ ارزون ترشم برنمیاد- تا اگه شانس باهاش یار باشه، بتونه یه لقمۀ گُنده ازش بخوره.