روی پله های کنسرواتور
دونالد بارتلمی (۱۹۳۱-۱۹۸۹) از گوگول و کافکا تأثیر گرفته و بعضی منتقدان او را به علت طنز گزنده‌اش، ساموئل بکت آمریکا لقب داده‌اند. او در دوازده داستان مجموعه‌ی روی پله‌های کنسرواتوار به شرح دنیاهای غیرواقعی و موقعیت‌های باورنکردنی می‌پردازد. این داستان‌ها با ساختاری جاه‌طلبانه، قطعه‌قطعه و ناپایدار آینه‌ی شرایط امروزند. در چنین زمانه‌ای، نبود رضایتمندی به فروپاشی می‌انجامد و نگاه معطوف به اضمحلال، کلید فهم رویکرد مضمونی در آثار این نویسنده است.