کپسول زمان
نخست همه چیز زنده بود. کوچک ترین اشیا قلب تپنده و حتی ابرها نام داشتند. قیچی ها راه می رفتند، تلفن ها و کتری ها پسر عمو بودند و چشم ها و عینک ها برادر. سطح گرد ساعت دیواری شک صورت انسان بود، هر دانه ی نخود فرنگی در کاسه ات شخصیتی متفاوت داشت و نرده های جلوی ماشین والدینت دهانی خندان بودند