سید دلبر چلچراغ سرمه و دیوان تئاترال
نمایش از یک غریزه نشئت میگیرد غریزهی نمایش یک غریزهی عام است و تماشاگر و نمایشگر در این غریزه مشترکاند ولی جدا از این غریزهی عام، هر اثر نمایشی درست در همان لحظهای که نطفهی هستیاش شکل میگیرد صاحب غرایزی میشود که مجموعشان هستی آن نمایش را معنا میکند، که مجموعشان رمزوراز موجودیت آن نمایش را به جریان میاندازد