سپنج رنج و شکنج و دقیانوس امپراتور شهر افسوس
نمايش‌نامه‌نويسی در چه قهقرايی غوطه می‌خورد كه مرتكبان برای نوشتن نمايش‌نامه، دانستن زبان فارسی را در حد يک شاگرد مستعد دبيرستان شرط نمی‌دانند‌و علم تئاتر را بهكلی منكر میشوند. فضيلت هنر را درک نكرده‌اند، سواد هنر را ــ حتا در يک نگاه ــ نديده‌اند و اصلاً نمی‌دانند كه در دوردستان، در آنسوی فلق، پشت سلسله‌ی سربهفلکكشيدهی تاريخ و فرهنگ جهان چيزی به نام سواد هنر می‌درخشد.