حافظه ی خاطرات ما
حافظه‌ی خاطرات ما» سومین رمان نویسنده‌ی جوان آمریکایی نیکول کراوس است. نیکول کراوس که با کتاب« محبوب «تاریخ عشق» شناخته شده است، برای این کتاب برنده‌ی جایزه کتاب انیسفیلد – وولف 2011 و نامزد دریافت چندین جایزه‌ی دیگر هم شده است. در «حافظه‌ی خاطرات ما» نویسنده‌ای که بیست و پنج سال پشت میزی نوشته است، مجبور می‌شود میز را به کسی بسپارد که مدعی است وارث حقیقیِ آن است؛ میزی که از دل جنگ جهانیِ دوم جان سالم به در برده و حالا در آمریکا است و می‌بایست سفر دیگری هم بکند. با رفتنِ میز، زندگیِ خانمِ نویسنده دستخوش تغییر می‌شود. از آن سو، در آن طرف اقیانوس مردی بعد از پنجاه سال زندگی مشترک، سر از راز دهشتناکی در می‌آورد و در قارهای دیگر مردی عتیقه‌فروش، در کارِ جمع کردنِ تک تک وسایل اتاق مطالعه‌ی پدرش در بوداپست است که نازی‌ها در سال 1944 به تاراج‌اش برده‌اند. و آن چه که تمامی این داستان‌های فقدان را، این داستان‌هایی که از دل خاطرات می‌آیند را به هم پیوند می‌دهد میزی است هیولا با کشوهای کوچک و بزرگ فراوان که بر اساس شایعات ممکن است حتا میزِ لورکا بوده باشد. . پاتریک نس – گاردین: «کتابی متکثر و منکسر که بگویی نگویی نیازمند دوباره‌خوانی است تا بشود تکه‌های پازل را خوب با هم جور کرد. راستش «حافظه‌ی خاطرات ما» عمدتاً تعمقی است در خاطره‌ها و ازدست‌دادن‌ها و ساختن زندگی‌هامان... «حافظه‌ی خاطرات ما» رمانی است که با زیرکی و جدیت و صراحت، درباره‌ی دلواپسی و اشتیاق نوشته شده است.» . ربکا نیوبرگر – نیویورک تایمز: «این کتاب مثل یک بندبازی است، با این تفاوت که به جای بند، یک رشته عصب نشسته است؛ آدم نفس‌اش را در سینه حبس می‌کند... و کراوس سقوط نمی‌کند.»