تیمبوکتو
آدم‌ها بعد از مرگشان به آنجا می‌رفتند. وقتی روح آدم از بدنش جدا می‌شود، جسمش را خاك می‌كنند و روحش به آن دنيا می‌رود. هفته‌های گذشته ويلی مدام از اين موضوع حرف می‌زد و حالا سگ ديگر شك نداشت كه سرای باقی وجود دارد. اسم آنجا تيمبوكتو بود و مستر بونز از همه‌ی اين حرف‌ها اين طور دستگيرش شد كه تيمبوكتو در صحرايی، جايی خيلی دورتر از نيويورك يا بالتيمور يا لهستان يا هر شهری است كه در سفرهايشان ديده‌اند. يك بار ويلی گفت: سراب ارواح است. يك بار ديگر گفت: جايی كه دنيا تمام می‌شود، تيمبوكتو شروع می‌شود؛