هدیه هومبولت
سال بلو در توصیف این رمان، که جایزه ی پولیتزر داستان سال 1976 را برای نویسنده اش به ارمغان آورد، عبارت «کتابی مصور (کامیک) درباره ی مرگ» را به کار برده است. چارلی سیترین، شخصیت اصلی رمان هدیه هومبولت، نویسنده ای میان سال، صاحب نظر و خالق نمایش نامه ها و زندگی نامه های معتبر و جایزه برده است و شاعری افسرده و خود آزار به اسم دلمور شوارتز را به عنوان الگوی خود انتخاب کرده است. او در خلال اتفاقات داستان، دو شخصیت و فلسفه ی مهم و تأثیرگذار در زندگی اش را می شناسد: فون هومبولت فلایشر، معلم و استاد درگذشته ی چارلی، و رینالدو کانتابیل، خلافکاری خرده پا که از او پول طلب دارد و باعث آشفته شدن اوضاع می شود. هومبولت به چارلی آموخته بود که هنر، قدرتمند است و انسان باید با ذهن و روان خلاقه ی خود روراست باشد و از آن به درستی استفاده کند. رینالدو که خود را مشاور مالی چارلی می داند، همیشه به او گوشزد کرده است که باید از هنرش، پول دربیاورد. اما در پایان رمان، این چارلی است که مسیر زندگی خود را تعیین می کند.